دانلود کده

نحوه نگهداری گل شاه پسند

در جنس شاه پسند بیش از ۲۵۰ گونه وجود دارد که بعضی از گونه های این جنس بومی اروپا (V. officinanlis) و برخی بومی آمریکای جنوبی (V. rigida) هستند. در بین آن ها گونه های یک ساله و چند ساله یافت می شود که برخی از آن ها ژوخه ای و ریزومی هستند. بیشتر رقم های شاه پسند روی زمین پهن شده وگسترش می یابند. دارای برگ های کوچک و بیضوی با بریدگی های عمیق در حاشیه است. برگ و ساقه از کرک های ریز پوشیده شده است. گل ها که چتری شکل هستند، در رنگ های مختلف صورتی، قرمز، آبی، سفید و بنفش و گاهی با مرکزی به رنگ سفید و کرم دیده می شوند.

در گلکاری دو نوع شاه پسند مورد استفاده قرار می گیرد. یکی شاه پسند پاکوتاه که بلندی آن حدود ۲۰ –۴۰ سانتی متر است و ساقه هایش حالت خزنده دارد. گل آن در تمام رنگ های ساده به جز رنگ زرد دیده می شود. تمام اندام های گیاه به جز گلبرگ ها از کرک های خشن پوشیده شده است.

نوع دیگر شاه پسند شامل گیاهان ، با ساقه های چهارگوش بدون برگ و رشد یا کم برگ و انبوه است.

گلدهی

معرفی گل شاه سپند

شاه پسند زود به گل رفته و در بهار، تابستان و پائیز گل میدهد و با اولین سرمای سخت از بین می رود. اگر در گلدان کشت شود با نگهداری در شرایط مطلوب گلخانه یا منازل در زمستان به گل می رود. از ویژگی های شاه پسند، دگر باروری است که در اثر این ویژگی به طور طبیعی تلاقی صورت گرفته و به راحتی رنگ های مختلف و دورگه های طبیعی در آن به وجود می آید. حذف گل های پژمرده گلدهی آن را طولانی تر می کند. در بعضی از انواع آن گل ها با گذشت زمان تغییر رنگ می دهد و در یک زمان چندین رنگ در یک گل آذین مشاهده می شود.

نیازها

بسیار آفتاب دوست است. زمین زه کشی شده را ترجیح می دهد ولی در مورد غنی بودن خاک زیاد حساسیت ندارد. اگر به اندازه کافی نور خورشید و آب به آن برسد در تمام فصل رشد، گل می دهد. این گیاه رطوبت بیش از حد را تحمل نمی کند.

افزایش

با بذر و قلمه قابل افزایش است. معروفترین روش افزایش آن بذر است. زمان کاشت بذر آن می تواند اواخر شهریور یا اواخر زمستان در گلخانه یا خزانه باشد. همچنین می توان بذر آن را همراه بذر گل های بهاره پس از برطرف شدن سرما در هوای آزاد کشت کرد. پس از تولید ۴ تا ۵ برگ آ ها را سربرداری می کنند تا شاخه های جانبی رشد کنند. در بعضی کشورها از طریق خواباندن یا قلمه افزایش می یابد. برای افزایش بوسیله قلمه، از شاخه های جوان بوته های داخل گلخانه یا شاسی گرم که از سال پیش نگهداری شده اند در بهار قلمه گیری کرده و پس از ریشه دار کردن به زمین اصلی منتقل می شود.

معرفی گل شاه سپند

آفات و بیماری ها

به سفیدک پودری (سفیدک حقیقی) حساس است و برای پیشگیری از آن نباید روی بوته ها آب پاشی کرد.

منبع:معرفی گل شاه سپند

معرفی گل شاه سپند

آشنایی با گل ماهور

معرفی گل ماهور

منشا آن اروپا،آفریقای شمالی و غرب و مرکز آسیا است.این جنس دارای ۳۶۰ گونه است که بیشتر آنها دو ساله و تعداد کمی از آنها یکساله،چند ساله یا بوته ای همیشه سبز یا نیمه همیشه سبز هستند.گیاهان به طور معمول مودار بوده و دارای برگهای بزرگ متناوب،ساده و صاف یا لبه دار یا دندانه دار بوده که به صورت طوقه ای در پائین گیاه تشکل میشوند.برگهای روی ساقه گلدهنده کوچکتر و بدون دمبرگ هستند.بیشتر یک یا چند ساقه گلدهنده بلند افراشته به طول ۳۰ تا ۱۰۰ سانتی متر تشکیل میدهند که گل ها به صورت سنبله یا خوشه فشرده روی آن قرار دارند.اما گاهی خوشه گل در مرکز برگهای طوقه ای تشکیل میشوند.گل های در رنگهای زرد قرمز،ارغوانی،قرمز متمایل به قهوه ای و یا سفید مشاهده میشوند.هر یک از گلها به تنهایی عمر کوتاهی دارند اما گلدهی به مدت طولانی ادامه دارد به طوری که در انتهای خوشه گل های جدید بازشونده و در پائین آن گلها بذر میروند.

گلدهی:با کاشت بذر در مهر ماه در اواسط فروردین به گل خواهد رفت.

نیازها:به سرما مقاوم بوده و در خاک های قلیایی و ضعیف با زهکشی خوب در محل آفتابی رشد میکند.در خاک های حاصلخیز گیاه طویل تر شده و نیاز به قیم دارد.

افزایش:از طریق کاشت بذر،تقسیم بوته و قلمه ریشه قابل افزایش است.بذر آن را میتوان در اوایل پائیز کشت کرد،که در این حالت در اوایل بهار به گل خواهد رفت

منبع:معرفی گل ماهور

معرفی گل ماهور

پرورش گل سنبل

معرفی گل سنبل

سنبل گیاهی است که از زمانهای قدیم کاشتن آن متداول بوده است .گیاه سنبل از خانواده سوسنیها و پیازی ، به بلندی ۱۵ تا۲۰ سانتیمتر و گل های زودرس آن بشکل خوشه انتهای ساقه گوشتی معمولا از نیمه اسفند تا فروردین باز میشود و به رنگهای سفید ، قرمز ، آبی ، بنفش ، صورتی و زرد و غیره است .
این گیاه را در آپارتمان می توان درون پیت ، ماسه و یا آب پرورش داد .
برای نگهداری آن در آب به گلدانهای مخصوصی نیاز دارد که دارای دهانه ای گشاد و گلوگاهی باریک باشند ، بقسمی که آب ریشه ها را فرا گرفته و مماس با انتهای پیاز گل باشد.سنبل ، در تاریکی مطلق ریشه تولید میکند .
بنابراین بهتر است بدین منظور پیاز را در قفسه آشپزخانه گذارده و حرارتی معادل ۹ – ۱۱ درجه سانتیگراد برای آن فراهم نمود .
پیازهائیکه در شن خوابانده شده اند را لازم است با گلدان در نقطه ای از باغچه که از خطر یخبندان محفوظ باشد دفن نمود .
برای اینکه بیرون آوردن گلدان از خاک در زمستان آسان شود می توان قبلا پوششی اطراف گلدان قرار داد.
زمانی سنبل را به روشنائی آورید که جوانه ها آنقدر برجسته شده باشند که بشود آنها را با دست لمس کرد .

-هیچگاه گیاه را در مکانی که خیلی گرم باشد قرار ندهید .
-هرچه می توانید بر روی برگها آب بپاشید تا شادابی خود را حفظ کنند .
برای نگهداری سنبل در منزل پیازهای پرورش یافته مخصوص مورد نیاز است که معمولا پس از یکبار گل دادن غیر قابل استفاده میشوند مگر اینکه در خاک مناسبی رشد کرده باشند که در این صورت هم ممکن است پیازچه ها دوسال طول بکشد تا گل بدهند .
در کشور هلند مخصوصا نواحی هارلم مزارع بزرگی از سنبل و لاله کاشته می شود، برتری ای که این کشور بر سایر کشورها دارد و گلهای سنبل آنجا در عالم معروف شده بواسطه وجود سه عامل اصلی :
▪▪مواظبت ، دقت و منطقه مساعد از نظر جوی و زمین حاصلخیز آنست که چنین عوامل مساعدی کمتر در یک جا جمع میشود .
بخصوص در ایران که هوای خشک و آفتاب سوزان و روشنائی زیاد آن چندان مساعد برای پرورش سنبل بشکل سنبل هلند نیست .
▪در هلند تقریبا پنج هزار هکتار زمین که پنجاه میلیون متر مربع میشود برای کاشتن سنبل و لاله تخصیص داده شده که منظره زیبا و فریبنده آن همه ساله عده زیادی را برای تماشا به آن کشور میکشاند .
این زمینها اصولا از شنهای نرم کنار دریا که مملو از نرمه صدفهای دریائی است تشکیل شده و بدست گلکاران مقدار کود گاو یا تورب پوسیده با آن مخلوط میشود .

زیرا بهترین خاک برای پرورش سنبل باید مخلوطی از دو سوم شن و یک سوم مواد پوسیده مغذی باشد .
چون سطح این مزارع پست تر تز دریاست همیشه چند دسیمتر زیر زمین آب وجود دارد که در نتیجه خاک مزارع را مرطوب نگه میدارد .
با این ترتیب حتی تابستان هم مزارع سنبل هلند احتیاجی به آبیاری ندارد .
تمام این مزارع را به قطعات مربع مستطیل تقسیم کرده ، اطراف آنرا پرچین های تازه از نی کاشته و محصور ساخته اند تا سنبل ها و لاله ها از صدمه بادهای کنار دریا مصون بمانند .
با این ترتیب است که همه ساله میلیونها پیاز سنبل و لاله یا گل آنها از هلند به تمام نقاط جهان صادر میشود .
●گیاه سنبل را اصولا به سه دسته تقسیم می کنند :
۱ – سنبل هلندی H.Orientalis.
۲ – سنبل ولایتی یا پاریسی H.O.Pronncialis.
۳ – سنبل رومی H.O.Olbulus.
وجه تمایز سنبل هلندی با دو قسم دیگر ، پهنا و حجم خوشه گل آنست و دانه های گل روی خوشه کاملا چسبیده و نزدیک به یکدیگر میباشند .
سنبل هلندی دارای دو جور : پرپر و کم پر میباشد .
ولی خوشه گل کم پر قوی تر و بیشتر از جور پرپر برای تهیه گل پیش رس مستعد میباشد .خوشه گل سنبل هلندی پرپر کوچک تر و دانه های گل آن هم ریزتراست .
سنبل ولایتی همان سنبل های ایرانی است که از قدیم در ایران برای ایام نوروز می کاشته اند و پیازهایآنرا غالبا از مازندران می آورند .

خوشه گل های آن تنبل و تنک که بین دانه های گل فاصله زیاد دارد گرچه این قسم سنبل به زیبائی سنبل هلندی نیست ولی چون پیازهای آن کاملا روستائی و سالیان متمادی در زمین باقی مانده خود بخود زیاد شده همه ساله بهار بوته های قوی و پر پشتی از آن بیرون آمده و گل ریزان میکند ، برای باغهای روستائی ، کنار چمن زارها ، گل بهاری مناسبی است .رنگ گلهای این قسم که هم پرپر و هم کم پر است قفائی روشن یا سیر میباشد .
بوته سنبل رومی کوچک تر و خوشه گلش که از هر بوته بیشتر از یکی بیرون نمی آید خیلی کوچک و تنک ولی معطر و خوشبو است ، رنگ گلهایش سفید و زودتر از سنبل هلندی باز می شود .
●روش کاشت و تکثیر :
گل سنبل را با کاشتن پیازهای کوچک که پس از یک عمل مختصر روی پیاز اصلی تولید میشود زیاد می کنند .تعداد این پیازچه ها به نسبت جور آن کم و زیاد می باشد .
برای اینکه از یک پیاز سنبل بخواهند پیازهای کوچک گرفته آنرا زیاد کنند ، باید یک ماه قبل از موقع کاشتن ته پیاز را بشکل مخروط کوچکی با چاقو در آورده یا آنرا بشکل صلیب شکاف داده بگذارند جای برش خوب بخشکد . آنوقت آن پیاز را در عمق کمتری از پیازهای دیگر که برای گل آن می کارند بکارند .
پیازهای سنبل را به نسبت استفاده ای که از گلش میبرند بطرق مختلف میکارند .چنانچه برای گل چیده و زیاد کردن آنها را در هوای آزاد روی زمین و برای تزئین اطاقها و سالون در گلدان یا ظروف آب میکارند .
بهترین فصل برای کاشتن پیازهای سنبل در گلدان یا ظروف آب ماه آبان و آذر است اگر بخواهند زودتر از فروردین از گل سنبل استفاده کنند باید گلدانهای ۱۰ سانتیمتری را با خاک خیلی سبک و مملو از مواد پوسیده باین ترتیب : ۵ قسمت خاک رسی و شنی ۳ قسمت کود کاملا پوسیده و ۲ قسمت ماسه شسته پس از آنکه قبلا کف گلدان را برای زه کشی و رد شدن آب زائد آن حاضر کرده باشند پر کرده بعد پیاز سنبل را بطوری در گلدان بگذارند که تمام پیاز در خاک باشد .
این گلدانها را پس از آب دادن در زمین فرو می کنند ، حرارت زمین سبب می شود که پس از یک تا یک ماه و نیم پیازها کاملا ریشه کرده و جوانه برگها نوک پیاز پدیدار شود ، آنوقت گلدانها را بیرون آورده زیر شاسی یا توی گلخانه معتدل میگذارند تا نمو کرده و گلهای آن باز شود .
به نسبت گرمای گلخانه گلها زودتر یا دیرتر شروع بباز شدن می کنند .
برای کاشتن پیاز سنبل در آب فقط گذاردن پیاز روی ظروف مملو از آب که در آن مقدار کمی خاکه ذغال ریخته باشند کافی نیست بلکه باید آنها را مواظبت کنند که قبل از بیرون آمدن برگهای گیاه پیازها کاملا ریشه های خود را در آب منتشر کرده باشند .
برای این کار بطوریکه قبلا گفته شد بهتر است روی هر پیاز کلاهک کاغذی گذاشته شود تا روشنائی کمتری به نوک پیازها برسد .در نتیجه دیرتر سبزه آن نمو می کند .
ضمنا مواظبت نمایند همیشه آب ظرف به اندازه باشد که سطح آب مماس با ته پیاز بوده و فقط ریشه گیاه در آب بماند .
برای کاشتن سنبل در هوای آزاد روی زمین نکته قابل توجه وجود خاک سالم و سبک است و اگر خاک زمین مساعد نباشد باید قبلا آنرا اصلاح کرده بعد ماه آبان و آذر پیازها را به عمق ۱۵ سانتیمتر و اگر در آن منطقه سرمای زمستان سخت و ممکن است در چنین عمقی رطوبت زیاد نفوذ کرده یخ بزند ، پیازها را عمیق تر بکارند .
پس از آنکه گلهای سنبل تمام شد باید نیمی از برگهای آنرا بریده و ماه خرداد و تیر که برگ های باقیمانده زرد شده و خشکید پیازها را از زمین خارج کرده پس از آنکه چند روز در معرض هوا گذارده و رطوبت آنرا گرفتند آنها را در انبار یا اطاق خشک و تاریک برای کاشتن سال بعد نگهداری نمایند .
●تکثیر :
زیاد کردن گل سنبل به روش جدا کردن پیازچه ها بترتیبی که در بالا اشاره شده انجام می گیرد

منبع:معرفی گل سنبل

معرفی گل سنبل

معرفی گل جعفری

معرفی گل جعفری

گل جعفری گیاهی زیبا با گلبرگ های ظریف، پرپشت و خوشبو با رنگهای متنوع است که بسیار مقاوم در برابر گرما و تغییرات غیر منتظره دما می باشد. این گل رشد سریعی دارد و بوته های فشرده آن خیلی زود باغچه را با برگ و ساقه های سبز خود پر می کنند.

در میان گل‌های یک ساله، این گل جزو دست و دل‌بازترین گل‌ها است و طیفی از رنگ‌های طلایی، مسی، و برنجی را باغچه‌های تابستانی و پاییزی ما وارد می‌کند. یکی از دلایل محبوبیت گل جعفری، احتمالاً به این بازمی‌گردد که می‌تواند در تمام طول تابستان گل‌های روشن و زیبایی بدهد.

نام فارسی: گل جعفری
خاستگاه: مکزیک و آمریکای جنوبی
نام انگلیسی:
marigold
نام علمی: Tagetes
خانواده: Asteraceae / Compositae آفتابگردانان
نامهای دیگر:

مشخصات:
گل جعفری با نام علمی “Tagetes” گل جعفری از خانواده آفتابگردان می باشد گیاهی است یکساله تا چندساله که در صورت فراهم آوردن شرایط نگهداری می تواند تا چند سال به گلدهی ادامه دهد.

گل جعفری بیش از ۵۰ گونه دارد که مناسب ترین گونه های آن برای پرورش جعفری فرانسه (گل کوچک ) و جعفری مکزیکی (گل بزرگ) هستند .رنگ گلها عموما زرد و نارنجی هستند که در گل کوچک زرد طلایی می باشد .

ارتفاع گلهای گل کوچک بین ۳۰ تا ۵۰ سانتیمتر و گل بزرگ بین ۵۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر رشد می کند حداکثر رشد این گلها در سال دوم اتفاق می افتد .گل دهی جعفری از اواخر بهار تا فصل سرما می باشد که دردر گرمای مرداد کمی از گلدهی گیاه کم می شود و سپس بافروکش کردن حرارت مجددا گیاه به گل می نشیند و تا شروع فصل سرما گلدهی ادامه پیدا می کند.انواع گل جعفری :
• جعفری گل درشت (Tagetes_erecta) با ارتفاع حدود ۹۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر، بلندترین گونه به شمار می رود. آن‌ها گاهی اوقات به عنوان گل‌های جعفری آفریقایی و یا آمریکایی شناخته می‌شوند.

• گل جعفری فرانسوی (French marigolds)، تا حدی کوچک‌تر و فشرده‌تر هستند. آن‌ها که زیبا و چشم‌نواز هستند، گل‌های جذاب و پررنگ و لعابی داشته و معمولاً از ارتفاع ۱۵ تا ۶۰ سانتی‌متر رشد می‌کنند.

• جعفری کوتاه (dainty T. tenuifolia)، که معمولاً در باغ‌های سنگی استفاده می‌شود، مکان‌های خشک و گرم را دوست داشته و حاشیه خیلی خوبی برای باغ‌ها ایجاد می‌کند. گل آن‌ها خوراکی است.

• گل جعفری آفریقایی (Tagetes erecta) تا ۴ پا رشد کرده و گل‌های بزرگ به رنگ نارنجی یا زرد دارد.

نیازها و پرورش گل جعفری :

آبیاری: به میزان آب متوسط نیاز دارد یعنی نباید سطح بستر خاک خشک شود و یا از طرفی نباید در آبیاری آن زیاده روی کرد. بنابراین بهتر است هر زمان که سطح خاک رطوبت خود را از دست داد نسبت به آبیاری آن اقدام کرد. البته این گیاه دورهای کوتاه خشکی را نیز به خوبی تحمل می کند.

نور: به مکانی با نور کامل و حداقل ۶ ساعت نور مستقیم آفتاب نیاز دارد. کمبود نور یکی از دلایل عدم گلدهی این گیاه و یا ریز شدن و حتی ریزش غنچه های گل است. البته اگر دما در تابستان بسیار بالا می رود بهتر است مکان کاشت این گیاه به گونه ای باشد که در بعد از ظهر از سایه برخورد شود. محیط گرم و نور شدید نیز از دلایل کوچک ماندن گلها و ضخیم شدن برگسار و همچنین سوختگی نوک و حاشیه برگها است.

دما: برای دستیابی به بهترین کیفیت گل دمای ۲۲-۱۸ درجه سانیتگراد در طی روز و ۱۸- ۱۵ در طی شب مورد نیاز است.گیاه جعفری می توان در مناطقی که سرمای زمستان در طیف ۴ درجه الی ۷- در جه سانتیگراد می تواند به زندگی خود ادامه دهد و در واقع به شکل چندساله زندگی کند. البته گلدهی مناسب این گیاه در سال بعد بستگی به انجام هرس در زمان مناسب دارد که در قسمت هرس توضیح داده ام.

خاک: به خاکی با زهکش خوب که اضافه آب حاصل از آبیاری را عبور داده و در خود نگه ندارد ، نیاز دارد. بنابراین می توان از مخلوط خاک برگ+ خاک معمولی + کود بسیار پوسیده گاوی استفاده کرد.

هرس: این گیاه را به شیوه ای می توان هرس کرد که مدت زمان گلدهی آن را افزایش داد البته این کار را باید در زمان مناسبی انجام داد. بدین صورت که زمانی که جوانه انتهایی شکل گرفت و بسیار کوچک بود (قبل از باز شدن گلها)، می توان آنرا به همراه جفت برگ زیرین آن از گیاه مادری جدا کرد.

در طی فصل گلدهی نیز جداسازی گلهای پژمرده منجر به طولانی تر شدن مدت زمان گلدهی گیاه خواهد شد زیرا انرژی گیاه به جای اینکه صرف تولید بذر شود، صرف تولید گلهای جدید خواهد شد.

در صورت نگهداری این گیاه به شکل چندساله ، ساقه های بسیار بلند این گیاه را که گلدهی داشته اند و گلدهی آنها تمام شده است را میتوان از فاصله نیم سانتیمتری از نزدیکترین انشعاب در نواحی پایین تر ساقه قطع کرد. انشعابات زیرین شروع به رشد می کنند و مجددا گلدهی خواهند داشت.

تغذیه و کوددهی: در طی فصل رشد نیز می توان از کودهای محلول با فرمول ۱۵-۱۵-۱۵ هر ۴-۳ هفته یکبار استفاده کرد.

روش تکثیر گل جعفری

معرفی گل جعفری

کاشت بذر راه اصلی تکثیر این گیاه است. بذرها را می توان بعد از گذر خطر یخبندان و سرما در فصل بهار در بستر اصلی کاشت و یا اگر بخواهیم گلهای گیاه را زودتر از حد معمول داشته باشیم می توان ۸-۶ هفته قبل از برطرف شدن سرمای زمستانه و البته در محیط داخلی منزل نسبت به کاشت بذرهای گیاه اقدام کنیم و گیاهان جوان را بعد از گذران زمستان به محیط باز بیرون از خانه منتقل کنیم که در چنین شرایطی یک یا دو هفته بعد از زمان انتقال و جابجایی شاهد گلدهی بسیار خوب این گیاهان خواهیم بود.

برای کاشت بذرها می توان از مخلوط خاک برگ و خاک معمولی استاده کرد و روی بذرها را با لایه نازکی از خاک پوشاند .بذرهای این گیاه برای جوانه زنی به نور نیاز ندارند. جوانه زنی بذرها در ۲۶-۲۴ درجه سانتیگراد در طی ۷-۵ روز روی می دهد.بعد از جوانه زنی بذرها می توان دما را تا ۲۱-۱۹ درجه سانتیگراد پایین آورد. ۷-۶ هفته بعد از جوانه زنی بذرها، گیاه به قدر کافی بزرگ می شود که بتواند گل بدهد.

منبع:معرفی گل جعفری

معرفی گل جعفری

مجموعه 7 تصویر استاک بسیار زیبا با مضمون گل در فرمت JPEG و رزولوشن هایی به بزرگی 4288×2848 که امید است مورد توجه کاربران محترم قرار گیرد .

(بیشتر…)

پس از استقبال بی نظیر کاربران از سری شماره 1 این مجموعه وال پیپر ، امروز پک بعدی این مجموعه بسیار زیبا از گل های رنگارنگ را برای شما آماده دانلود کرده ایم و امیدواریم که بتوانیم روحیه ای مضاعف به شما هدیه کرده باشیم . تصاویر موجود در این مجموعه نیز در رزولوشن 1600×1200 و با کیفیت بسیار بالا می باشند که تعداد آنها 40 است .

(بیشتر…)