دانلود کده

شرایط نگهداری و پرورش گل ادریسی یا هورتانسیا

معرفی گل ادریسی

نام انگلیسی : Hydrangea macrophylla
خانواده : HYDRANGEACEAE – هیدرانجیاسه
بومی : چین و ژاپن
درختچه ای است با رشدی سریع از خانواده Hydrangeaceae، بومی چین و ژاپن است . رنگ گل ها آبی، قرمز، صورتی، ارغوانی روشن و ارغوانی تیره است که وابسته به اسیدیته(PH) خاک است. به طوری که در یک خاک اسیدی رنگ گل ها نزدیک به آبی و در یک خاک قلیایی، رنگ صورتی بیشتری دارد. این تغییر رنگ وابسته به جذب یون آلومینیوم توسط گیاه است.

در فضای سبز، درختچه ای خزان دار و زینتی است. در صورت کاربرد گلدانی گل آذین های مدور به رنگ سفید، صورتی، آبی و یا بنفش دیده می شود. آنچه در خوشه گل جلب توجه می کند کاسبرگ ها هستند و گلبرگ های واقعی آن غیرقابل تشخیص است. بخش عمده گل آذین این گیاه را گل های کوچک و بارور تشکیل می دهد که قابل توجه نیستند. این گل ها با گل های عقیم بزرگ تر احاطه شده که دارای کاسبرگ های بزرگ و زیبا هستند. تماس با برگ های آن باعث تحریک پوست می شود.

شرایط نگهداری هورتانسیا:

نور مناسب هورتانسیا :
مهترین شرایط برای گلدانها، محلی سایه-آفتاب است. در روز های گرم تابستان به گیاه تا حدودی باید سایه داده شود. در ماه های پاییز، برعکس باید در آفتاب کامل قرار گیرد تا در این شرایط، جوانه های گل تکامل یابند. در زمستان و بهار که هورتانسیا زودرس می شود باید در نور کامل قرار گیرد. طول روز بر گلدهی اثری ندارد ولی به نظر می رسد که در روزهای کوتاه پاییزی تشکیل جوانه های گل تسریع می شود. در واقع روز های کوتاه تمایزیابی گل را تا مرحله تشکیل اندام های جنسی پیش می برد ولی تداوم این فتوپریود از بزرگ شدن گل جلوگیری می کند که به اصطلاح آن را حالت خواب می نامند. این خفتگی در طبیعت با طول روز کوتاه و در تولید تجاری با سرمادهی شکسته می شود. اگر تشکیل گل به روزهای بلند موکول شود ساقه های گلدهنده طویل می شوند.

آبیاری هورتانسیا :
همواره باید خاکش مرطوب باشد و خشکی کشیدن باعث از بین رفتن گیاه می شود البته باید توجه داشت که در اثر آبیاری مدوام دچار غرقابی نشود. نگهداری آن در سایه باعث می شود بیشتر رطوبت آن حفظ شود. اگر در آفتاب کامل قرار دارد آبپاشی روی آن باعث حفظ سلامتی آن می شود.

خاک و کودمورد نیاز هورتانسیا :
کاسبرگ ها که برجسته ترین بخش گل هستند در تعداد کمی از رقم ها سفید و در بیشتر آنها بسته به PHمحیط کشت، صورتی یا آبی هستند. رنگ کاسبرگ ها بیشتر از طریق در دسترس بودن عناصر سنگین در خاک تعیین می شود تا تغییرات PHشیره سلولی فلزات سنگین موجود در کاسبرگ ها با آنتوسیانین ترکیب نمکی تشکیل می دهند، که در این ترکیب ها علاوه بر ارتباط آنتوسیانین با تانین و رنگیزه های فلاونول، در تعیین رنگ کاسبرگ ها (صورتی یا آبی) نیز نقش دارند.

تکثیر هورتانسیا :
با بذر می توان این گیاه را تکثیر کرد. ولی روش متداول با قلمه گیری است. قلمه ها بهتر است از ساقه های جوان که هنوز چوبی نشده اند در اواخر بهار و اوایل تابستان تهیه شود. قلمه ها را می توان از قسمت انتهایی ساقه به طول ۱۵-۱۰ سانتیمتر و با قطر حدود یک سانتیمتر تهیه کرد.

تعویض گلدان و فاصله گلدان ها
کشت و پرورش و تعویض گلدان های هورتانسیا به صورت های مختلفی توصیه شده است ولی همواره تأکید شده است که هر چه زودتر قلمه های ریشه دار در گلدان های بزرگ کاشته و جا به جا شوند. و دلیل آن به احتمال این است که هورتانسیا رشد سریعی دارد و کمتر نیاز به کشت در گلدان های استکانی دارد.

هرس هورتانسیا :

غنچه های گل های هورتانسیا در ساقه های تولید شده سال قبل تشکیل می شوند و از طرفی در طی رشد گیاه هورتانسیا، ساقه های آن سرزنی می شوند تا رشد شاخه های جانبی تحریک شود. در نتیجه تیره ماه آخرین فرصت برای انجام عمل سرزنی این گیاه است.هرس به غیر از شاخه خشکیده، بر روی شاخه های قدیمی گیاه صورت می گیرد تا به جوان سازی گیاه و رشد ساقه های جدید کمک کند.

نکته : یکی از مشکلاتی که برای این گیاه به وجود می آید سوختگ برگهاست. در تابستان و خارج از گلخانه باید زیر مه پاش قرار بگیرد.

بیماری ها و آفات تهدید کننده هورتانسیا :

معرفی گل ادریسی

پوسیدگی برگ ها در فصل پاییز روی می دهد. بیماری بوتریتیس که در پوسیدگی برگ های ریخته عمومیت دارد، جوانه ها را نیز آلوده می کند. جمع آوری این برگ ها همواره توصیه شده است. همچنین دقت در آبیاری و جلوگیری از ماندن آب روی شاخه های هورتانسیا از این عارضه جلوگیری می کند.
یکی دیگر از بیماری های هورتانسیا سفیدک است که با شب های سرد و مرطوب پاییزی انطباق دارد. گرم کردن گلخانه و ضمناً مقدار افزایش تهویه باعث کاهش این عارضه می شود. همچنین می توان با گل گوگرد (کاراتان) با این سفیدک مبارزه کرد.
کنه و شته ها نیز به هورتانسیا حمله می کنند و این حشرات مکنده با سموم معمولی حشره کش از میان می روند.
قبل از اینکه هورتانسیا به گلخانه منتقل شود باید دقت شود تا عاری از هر گونه آفات باشد زیرا در شرایط مناسب گلخانه این آفت به شدت زیاد می شوند و چون گلدان ها در کنار هم قرار می گیرند، آلودگی به گیاهان سالم سرایت می کند.

منبع:معرفی گل ادریسی

معرفی گل ادریسی

معرفی و نگهداری گیاه کالانکوئه

معرفی گل کالانکوئه

معرفی کالانکوآ یا کالانکوئه
برگها سبز روشن، گوشتی و تخم مرغی شکل هستند که لبه آنها به طرف بالا برگشته است و گل های کالانکوئه قرمز کم رنگ و لوله ای شکل بوده و به صورت خوشه ظاهر می شوند .فصل پیرایش گل ها، از اواسط زمستان تا اواسط بهار است البته الان این گیاه در رنگ های مختلف در بازار پیدا میشه.
البته منشا کالانکوئه آفریقا و هندوستان می باشد و ۱۰۰ گونه شبه درختچه ای شناخته شده که به طول ۱ متر است ولی در گلکاری از ارقام پاکوتاه که ۴۰-۳۰ سانتیمتر است استفاده می شود
گیاهان این تیره بیشتر مخصوص مناطق گرم و خشک بوده و بصورت علفی پایا هستند و قاعده ساقه آنها مختصری چوبی و دارای برگهای گوشتی می باشد. گل آذین گرزن است گلها منظم و با فرمول گل n کاسبرگ و n گلبرگ وn+n پرچم و n برچه می باشد که n از ۳ تا ۳۰ متغیر است. کاسبرگها آزاد و به رنگ سبز و گلبرگها رنگین و برچه ها آزاد و منطبق با گلبرگها است. تخمدان تحتانی می باشد . در بافتهای برگ و ساقه آنها آب و اسید آلی ذخیره می شود.
گونه های مختلف کالانکوئه
الف: K. blossfeldiana
این همان گونه ی معروف کالانکوئه هستش که هوای خنک وارد بازار میشود ! بومی ماداگاسکار است. ارتفاع و گسترش آن حدود ۳۰ سانتی متر. برگ ها سبز روشن و گوشتی به شکل تخم مرغی پهن که لبه آنها به سمت بالا برگشته است. کاسه گل، ارغوانی مایل به سبز و جام گل ارغوانی است. گل های آن در رنگ های قرمز، نارنجی، صورتی، زرد و سفید وجود دارد. در شرایط روز کوتاه به گل می رود و به طور معمول فصل پیدایش گل از اوایل پاییز تا شروع هوای گرم است.متاسفانه این گونه وقتی وارد منزل بدون نور و بدون تهویه بشه گلهاش زود میریزن وگل نمیده اصلا ، باید توجه کرد این گل برای کنار پنجره باز ، تراس، بالکن و پشت پنجره و فلاور باکس مناسبه …

ب:( کالانکوئه کرک دار)K. tomentosa
برگ های آن به طور متراکم با کرک های سفید کوتاهی پوشانده شده و کناره های آن نیز دارای لکه های قموه ای رنگ است. گل های این گیاه از نظر زیبایی در مقایسه با برگ ها در درجه دوم اهمیت قرار دارد.

ج: (K. daigremontiana(syn. Bryophyllum daigremontiana

این گونه زنده زا است و قدیمیا بهش اشک تمساح میگن،و از طریق گیاهچه های کوچک که روی لبه برگ های آن تشکیل می شود افزایش می یابد.
د:K. pinnata,K. daigarai

از دیگر گونه های کالانکوئه هستند که زنده زا می باشند. گیاهان زند زا گیاهانی هستند که از طریق غیرجنسی به خودی خود افزایش می یابند. روی هر یک از دندانه های برگ گیاه، عضو کوچکی از گیاه که در حقیقت یک رویان برگساری کوچک است، تشکیل می شود و در اطراف برگ ها این اعضاء به گیاهان شکل خاصی می دهند. رویان ها پس از پراکنده می شوندو در آنجا شروع به رشد و نمو می کنند.

نگهداری و نیازهای کالانکوآ

نور:
کالانکوئه به نور متوسط تا زیاد، حرارت بالا خاک همیشه خیس وقلیایی احتیاج دارد.

دما :
دمای مناسب برای رشد کالانکوئه ۲۰-۱۸ است. در دماهای کمتر از ۱۶ گلدهی به تأخیر می افتد و در دماهای بالاتر از ۲۲ سرعت رشد در بعضی رقم ها کاهش و در برخی افزایش می یابد. در دمای ۲۷ در همه رقم ها گلدهی به تأخیر می افتد.
آبیاری:
بین دو آبیاری باید خاک خشک شود ولی به علت گلدار بودن و بیرون کاشتن متوسط روزانه آبیاری می شود. بهتر است قبل از آبیاری خاک رو چک کنید تا از ریزش گلها به خاطر اب زیاد جلوگیری بشه.

در تحریک گلدهی، از پوشش چادری تیره استفاده می شود. از آنجا که اگر این عمل در بعدازظهر شروع شود در زیر پوشش دما زیاد بالا می رود، بهتر است این عمل از ساعت ۷ بهداز ظهر شروع و در ساعت ۱۰-۹ صبح پوشش برداشته شود. در تابستان باید با پوشاندن سطح گلخانه شدت نور کاسته شود. نوسانات رطوبت خاک برای کالانکوئه باید کم باشد و خاک به طور یکنواخت مرطوب باشد. اگر در محیط کشت لکه هایی خشک باقی بماند رشد غیریکنواخت و گلدهی درهم و نامنظم خواهد بود. خاک باید ۵۰ درصد ماده آلی داشته باشد و از زهکشی خوبی برخوردار باشد، چون ریشه این گیاه افشان است. PHخاک باید ۵/۶-۵/۸ باشد. از کاربرد فسفر بیش از حد باید خودداری شود، چون باعث کاهش جذب عنصر روی می شود که مشکلات جدی را به دنبال دارد.

معرفی گل کالانکوئه

کود دهی:
می توان به میزان ۳ گرم در لیتر، هردو هفته یکبار از خرداد تا شهریور ، به این گیاه کود داد.

گلدهی:
تکثیر و تعویض گلدان کالانکوآ – گل من و تو

گلدهی کالانکوئه (K. blossfeldiana) از اواسط پاییز تا شروع گرما است و به طور معمول در نخستین روز های پاییز جلب نظر می کند. کالانکوئه یک گیاه روز کوتاه است و برای شروع گل انگیزی، فقط به دو روز کوتاه (شب بلند) نیاز دارد. افزایش تعداد روزهای کوتاه منجر به افزایش تعداد گل آذین می شود.پس از گلدهی، می توان دوباره در منزل آن را به گل نشاند که باید ساقه را از محلی که گل ندارد هرس کرد و گلدان را در هوای خنک و روز کوتاه قرار داد.ولی اکثر ملت چون این قضیه رو بلد نیستن نمیتونن توی خونه به گل بیارن این گل زیبا رو ، و مجبورن دوباره برن بخرن، خوب عزیزم یاد بگیر این چیز ها رو دیگه …..

تکثیر:
خاک مخصوص قلمه :
یک قسمت پیت + یک قسمت خاکبرگ یا کمپوست + دو قسمت ماسه نرم. میزان ماسه به این دلیل بیشتر است که به پوسیدگی حساس است

تکثیر کالانکوئه با قلمه ساقه و بذر به آسانی امکان پذیر است. گیاهان مادری که از آنها قلمه گرفته می شود باید در شرایط طول روز بلند پرورش یابند تا به حال رویشی باقی بمانند.

تکثیر قلمه های انتهایی ساقه را به طول ۵/۷ سامنتیمتر از اواسط تا اواخر بهار با یک چاقوی تیز تهیه کنید، سپس به مدت ۲ یا ۳ روز در کناری قرا دهید تا در محل بریدگی ها، کال تشکیل شود. قلمه ها را دور از تابش مستقیم خورشید در یک اتاق معمولی با دمای ۲۰-۱۸ درجه سانتی گراد نگاه دارید. سپس قلمه ها را به آرامی در گلدانهایی با قطر دهانه ۹ سانتی کمتر، حاوی کمپوست مخصوص گیاهان گوشتی و کاکتوس قرار دهید و در دمای ۲۱-۲۰ درجه سانتی گراد، با نور مناسب و کافی ولی دور از تابش مستقیم خورشید نگاه دارید . خاک را نسبتا مرطوب کنید و مواظب باشید که خیلی خیس نباشد. زمانی که ریشه دهی انجام شده و گیاه جدید شروع به رشد می کند، به آب بیشتری نیاز دارد، ولی مراقب باشید که آبیاری بیش از اندازه نکنید.

نکته مهم برای قلمه زدن
در مناطق معتدل گلدان یا قلمه های ریشه دار را در محل آفتاب گیر یا سایه آفتاب نگهداری می کنند تا زمان گلدهی طولانی شود. برگهای مقابل و دندانه دار و بوته کرکی و مخملی دارد و حالت زیبایی به گیاه می دهد

بیماری ها
دوستان عزیز ناتوانی در گلدهی، گلهای بدشکل و یا کاهش تعداد گل در گل آذین، در اثر دماهای خیلی بالا یا پایین ایجاد می شود. نور زیاد باعث ایجاد رنگ غیر عادی در برگ ها می شود و مقدار آنتوسیانین در برگ ها افزایش یافته و برگ ها با رنگ قرمز نامطلوبی ظاهر می شوند. اگر تعداد روز های کوتاه ناکافی باشد، گل آذین غیر عادی خواهد بود و براکته های پوسته ای کوچک، در گل بزرگ شده و مشابه برگ می شوند. این پدیده به نام فیلودی ( برگسانی) معروف است.

منبع:معرفی گل کالانکوئه

معرفی گل کالانکوئه

معرفی و آموزش نگهداری گل آهار

معرفی گل آهار

گل آهار از جنس Zinnia و گلستارگان(Asteraceae) که این گیاه بومی صحرای گیاهان وحشی در مکزیک بوده و این گونه(الگانس) معروف تر و شناخته شده تر از سایرین هستش این گیاه را می توان در رنگ سفید ، کرم ، زرد ، سبز ، پرتقالی ،صورتی ، قرمز ، برنزی ، نارنجی ، خرمایی ، بنفش ، ارغوانی و یاسی پیدا کرد و بعضی از آنها راه راه و خالدار هستند.اندازه گونه های متنوع آن از کمتر از ۱۵ سانتی متر بلندی تا معمول ​​۴۵ تا ۶۰ سانتی متر میباشد و گونه های بلند آن به ۷۵ تا ۹۰ سانتی متر نیز میرسند در ضمن گل آهار بسیار زیباست و در باغهای قدیمی بسیار از آن استفاده می‌شده است.

نگهداری و نیاز های گل آهار

زمین های مرطوب و آفتابگیر را دوست دارد. شدت های بالای نور در مرحله نونهالی از طریق افزایش میزان فتوسنتز باعث تغییر سریع تر مرحله نونهالی به زایشی می شود اما به هر حال نمی تواند بر واکنش روز کوتاهی غالب شود. گیاه به ویژه در دماهای بالا رشد سریع دارد.

دمای کمتر از ۱۰ درجه سانتی گراد باعث افزایش زمان تا گلدهی می شود و دمای بهینه برای بیشترین گلدهی ۲۱ درجه سانتی گراد در روز و ۱۶ –۱۸ در جه در شب است.

در دمای ۱۵ درجه رشد آن ضعیف بودهو گیاه زردخواهد شد. همانند اغلب گیاهان افزودن کود دامی پوسیده به خاک به میزان ۳ – ۴ کیلوگرم در متر مربع برای بهبود ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک رشد گیاه را بهبود می بخشد. نسبت به خشکی مقاوم است و آب نمی تواند یک عامل محدودکننده بویژه در روزهای گرم و آفتابی تابستان باشد.

تکثیر و کاشت گل آهار
بذر آن هم در خزانه و هم به صورت مستقیم در زمین اصلی کشت می شود. زمان کشت بذر پس از رفع خطر یخبندان در اوایل فروردین یا اوایل اردیبهشت است. در کشت مستقیم، نیاز به تنک دارد که وقتی گیاهچه ۲ –۳ برگی شدند این عمل انجام می شود. اگر تنک انجام نشود باعث خوابیدگی گیاه می شود.

نشاء کاری آن مشکل است چون وقفه رشد و تلفات زیاد است. بنابراین بهتر است به صورت مستقیم کشت شود. زمان انتقال نشاء وقتی است که گیاهان ۳-۴ برگی شده قسمت هوایی به ۶-۷ سانتی متر رسیده باشد. چنانچه این کار به تعویق افتد و گیاه بزرگ شده انتقال یابد، پس از مدتی برگ های پایینی آن می ریزد و شکل گیاه در ابتدای رشد نامطلوب خواهد بود.
برای حل مشکل نشاءکاری می توان هر عدد بذر را در گلدان کوچک کشت کرده و پس از رسیدن گیاه به اندازه مناسب آن را به زمین منتقل کرد. زمان انتقال نشاء به زمین روی تولید محصول اثر می گذارد. نشاءهایی که در مناطق گرمسیری در اواخر اسفند منتقل شده اند باعث بیشترین ارتفاع و افزایش انشعابات و تعداد گل و عملکرد بذر در مقایسه با ماه فروردین، اردیبهشت و خرداد گردیده است.

آفات و بیماری ها

از بیماری های مهم آهار که کشت و کار آن را محدود می کند سفیدک پودری(Eryziphe cichoracearum)می باشد. بیشترین آلودگی در اواخرتابستان و اوایل پائیز رخ میدهد. استفاده از قارچ کش به صورت پیشگیرانه می تواند در کنترل آن مؤثر باشد. Z. angustifoliaبه سفیدک مقاوم است.

قارچ های پینیوم و فیتوفتورا باعث پوسیدگی ریشه این گیاه شوند که علامت آن سیاه شدن ریشه و پایین ساقه است. در شرایط زه کشی نامطلوب همراه با آبیاری زیاد این حالت بیشتر اتفاق میافتد.

استفاده از قارچ کش های اتازول یا متالاکسیل در خاک یا محلول پاشی گیاه با Fosetyl-Alمی تواند در کنترل بوته میری و پوسیدگی ریشه ناشی از این قارچ ها مؤثر باشد. فوزاریوم و رایزوکتونیا نیز می تواند باعث سیاه شدن ریشه و پایین ساقه و کاهش سبز شدن بذر، توقف رشد، زرد شدن، پژمردگی و مرگ گیاهان مسن تر شوند.

نکات کاربردی

معرفی گل آهار

گل آهار به صورت یک ساله کاشته می شود. بذر آنرا در اردیبهشت ماه در خزانه می‌کارند و در تیر ماه آنرا نشا کار می‌کنند. این گل از گیاهانی است که بذر آن مستقیماً در محل اصلی یعنی حاشیه‌های گل‌کاری کاشته می‌شود و رشد آن بسیار زیاد است

مراقبت های بیشتر میتواند شامل وجین کردن، تنک کردن اطراف بوته، آبیاری منظم در روزهای گرم تابستان و احیاناً استفاده از یک کود مایع (ماهی یک بار) خواهد بود.

منبع:معرفی گل آهار

معرفی گل آهار