شعر درباره ی شب یلدا

بدون دیدگاه

شعر شب یلدا

شعر درباره ی شب یلدا

شب یلدا ز راه آمـــــــــــد دوبـــــــــاره    بگیر ای دوست! از غمهـــــــا کناره

شب شادی وشـــور و مهربانی است     زمـــــــان همدلی و همزبانی است

در آن دیدارهــــــــــــا تا تـــــــــازه گردد     محبت نیـــــــــــــــز بی اندازه گـردد

به هرجا محفلی گرم و صمیمی است    که مهمانی درآن رسمی قدیمی است

به دور هم تمـــــــــــام اهــــــل فامیل     شده بر پا بســــاط میــــوه – آجیل

ز خـــوردن خوردنِ این شـــــــــام چلّه       شود مهمان حسابی چاق و چلّه!!

همــــــــــه با انتظاری عاشقــــــــــانه       نظـــــــر دارند ســـــــــوی هندوانه!

نشسته با تفاخـــــــــر تــوی سینی       کنارش چاقـــــــــــویی را هم ببینی

چو گــــــــردد قــاچ قــــاچ آن هندوانه      شود آب از لب و لوچـــــــــــه روانه!

بســــــاط خنده و شادی فراهـــــــــم     اس ام اس می رسد پشت سر هم

جوانان آن طرف تـــر جـــــــوک بگویند     دل از گرد و غبــــــار غـــــم بشویند

کسی را گـــر صدایی نیم دانگ است    در این محفل پی تولید بانگ است!!

زند بــــــــا “ای دل ای دل” زیـــــر آواز     ز بعد آن “هاهاها”یی کند ســـــاز!

ببندد چشــــــــم و جنباند ســـرش را    بخواند شعـــــــــــــرهای از برش را!

چنین با شور و نغمه – شعر و دستان      خرامان می رســــــد از ره زمستان

شمردم مــــن ز چلّــــــــه تا به نـــوروز    نمانده هیچ؛ جز هشتاد و نه روز !

کنـــــون معکــــــــــوس بشمارید یاران    که در راه است فصــــــــل نوبهاران….

 

منبع:شعر درباره ی شب یلدا

شعر درباره ی شب یلدا

انشا در مورد شب یلدا

بدون دیدگاه

انشا در مورد شب یلدا

انشا در مورد شب یلدا

شب یلدا بهانه ای برای دور هم بودن است، یلدا را همچنین می توان جشن و گردهمایی خانوادگی دانست.

در شب یلدا خویشاوندان نزدیک در خانه بزرگ خانواده گرد می آیند. به بیانی دیگر، در سرمای آغازین زمستان، دور کرسی نشستن و تا نیمه شب میوه و آجیل و غذا خوردن و بهفال حافظ گوش کردن از ویژگی های شب یلدا است.

برگزاری مراسم یلدا، اگر بتوان نام جشن بر آن نهاد، آیینی خانوادگی است و گردهمایی ها به خویشاوندان و دوستان نزدیک محدود می شود.

در کتاب ها و سندهای تاریخی به برگزاری مراسم شب یلدا اشاره ای نشده است.

امروزه شب یلدا را جشن می گیرند، یعنی آخرین شب پاییز، نخستین شب زمستان، پایان قوس، آغاز جدی و درازترین شب سال.

واژه یلدا سریانی و به معنی ولادت است.

ولادت خورشید (مهر، میترا) و رومیان آن را ناتالیس انویکتوس یعنی روز تولد مهر شکست ناپذیر نامند.

زایش خورشید و آغاز دی را، آیین ها و فرهنگ های بسیاری از سرزمین های کهن آغاز سال قرار دادند،

به شگون روزی که خورشید از چنگ شب های اهریمنی نجات می یافت و روزی مقدس برای مهرپرستان بود.

در لغت نامه دهخدا درباره این سنت کهن چنین آمده است:

یلدا لغت سریانی است به معنی میلاد عربی و چون شب یلدا را با میلاد مسیح تطبیق می کرده اند، از این رو، بدین نام نامیده اند.

شب یلدا یا بلندترین شب سال اول زمستان و شب آخر پاییز است و در بیشتر نقاط ایران در این شب مراسمی انجام می شود

و یکی از زیباترین شب ها در بین ایرانیان است،

در این شب رسم و رسوم مختلفی انجام می شود،

از جمله خوردن هندوانه، آجیل، و بسیاری خوراکی های دیگر تا حافظ خوانی و شب شعر.

منبع:انشا در مورد شب یلدا

انشا در مورد شب یلدا